Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Pedicularis palustris & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Erbo-di-pesou(-de-palun)

Pedicularis palustris

Orobanchaceae Scrophulariaceae

Autre noum : Tartarèio(-roujo).

Noms en français : Pédiculaire des marais, Tartarie rouge.

Descripcioun :
Aquesto erbo-di-pesou a despareigu di plano prouvençalo, alor que se troubavo encaro en Camargo i'a un trentenau d'annado. Aro èi proun raro e se vèi pu que dins lis Aup interno. Coume soun noum lou dis, trachis dins li palun tourbous e li prado palustro. Se recounèis majamen à si sepalo dentado e si petalo d'un roso clar.

Usanço :
Lis usanço couneigudo soun pulèu anciano : se dis qu'es astringènto e qu'ansin sarié emoustatico e bono contro li moureno e li gròssi règlo.

Port : Erbo
Taio : 15 à 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico

Gènre : Pedicularis
Famiho : Orobanchaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae

Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) enflourejado : 12 à 20 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Vo
Mai à avoust

Liò : Tourbiero - Palun tourbous - Prado palustro
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Pedicularis palustris L., 1753

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Pedicularis palustris & Blitum bonus-henricus

ges
ges
ges
ges
ges
ges
RRR
RR

Coumpara Erbo-di-pesou(-de-palun) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò